Jarenlang was ‘mijn zin van het leven’ moeder worden

Toen dat niet lukte werd ik onrustig en onzeker. Geleidelijk aan kroop ‘angst’ mijn lichaam én leven in. Ik zag overal beren en hobbels. Weinig dingen brachten nog lol. Mijn vertrouwen en zelfbeeld veranderden. Niets liever wilde ik ‘mijn-oude-ik’ terug. Terwijl ik wist dat mijn leven voor altijd anders zou blijven.

Doelloos heb ik rondgedoold
Ik leek geen bestemming, geen richting meer te hebben. Door mijn lijf gierden ermoties en rouw waardoor ik niet stil kon zitten. Stilzitten zorgde ervoor dat ik alleen maar kon janken, sippen én zappen. Dus ging ik aan de slag met werk, sport en poetsen. Vooral bezig blijven, afleiding zoeken. Dit gedrag, piekeren en angst voor de toekomst putten me uit. Zowel lichamelijk als emotioneel. Het bleef niet zonder gevolgen: burn-out.

Angst was de reactie op mijn situatie die me bang maakte

Ooit hielpen angstreacties ons om ‘aanvallers’ van ons af te schudden. De explosieve kracht van ‘vlucht, vecht en bevries’ reacties redde letterlijk je lijf én leven. Buitengewoon nuttig. Tja, er lopen geen ‘echte beren’ meer om je huis. Feitelijk zijn vroegere levensbedreigende situaties veranderd naar mentale of psychische bedreigingen die dezelfde reacties oproepen.

Bang om buitengesloten of alleen te blijven
Tegenwoordig zijn we bang om iets of iemand te verliezen waar we waarde aan hechten. Begrijpelijk. Het zijn dingen die niet persé levensbedreigend zijn, terwijl elke vezel in je lichaam het wél als zodanig ervaart. Neem de gedachte om de rest van je leven kinderloos te blijven. Een verlammende angst valt over je door het niet weten wat de toekomst je gaat brengen.

Kinderwens-gerelateerde-angst is meestal geen kortdurende angst zoals je die zou beleven bij een explosieve vluchtpoging voor een aanvallende beer. Je angst houdt langer aan, mede door behandelingen. Dagen, weken, maanden tot zelfs jaren. Die angst bouwt stress op in je lichaam.

Niet zo gek toch dat dit verlammend werkt?

Een onvervulde kinderwens put je uit en kan resulteren in lichamelijke en emotionele klachten. Angst, rouw, onzekerheid zorgen immers voor stress in je lijf en geven je dat onrustige gevoel. Dit zorgt voor een afnemend vertrouwen, stimuleert vermijdingsgedrag met omtrekkende bewegingen. De een gaat hard werken, de ander poetsen, eten of drinken. Eigenlijk doen we dat om de pijn van verdriet als het ware te verdoven. Begrijpelijk en volstrekt normaal gedrag, maar op de langere termijn niet constructief.

Nooit meer blogs missen? Schrijf je hier in!
Of volg me via Facebook.

Wat kun je doen?

Feitelijk kun je al jouw lichaamsreacties door angst zien als stressreacties. Je voelt de opgebouwde stress die zich uit in paniek en lichaamspijn. Je brein maakt er een gedachte bij wat dé idelae voedingsbodem is om je angst in stand te houden. Wellicht denk je: ‘Dit herken ik wel, maar geef me nu de oplossing om ervan te komen, zodat ik meer vertrouwen krijg.’

De eerste stap begint bij zelfkennis door een kleine actie.
Stel jezelf op een rustige momenten regelmatig 3 vragen:
1. Waarom doe ik wat ik doe als ik bang bent?
2. Wat kan ik zelf doen om rustiger te worden? 
2. Wat of wie kan mij hierbij helpen? 

Neiging om gevoelens weg te drukken
We negeren automatisch emoties. Stress en pijn voelen immers niet fijn, simpel zat. Juist het wel doorvoelen van je verdriet is de belangrijkste sleutel in de aanpak van angst. Hoe reageer je? Waarom doe je wat je doet? Hoe mag een ander jou steunen? Vertrouwen herwinnen doe je door de onderliggende stress die je voelt aan te pakken. Maar dan moet je wel eerst weten wat precies stress veroorzaakt en hoe dat zich bij jou uit.

Of wel: herkennen en erkennen van je gevoelens

Dat gaat niet vanzelf en lukt helaas niet in één keer. Iets dat zich in jaren heeft opgebouwd, raak je niet snel kwijt. Vraag steun uit je omgeving. Is er niemand? Zoek een professional om je te helpen. Doe het niet alleen!

Durf ook wat nieuws uit te proberen 
Toelaten van verdriet en angst is rete-spannend. Geloof me, beweeg, zet stappen. Angst verdwijnt pas als je de confrontatie ermee aangaat. Eén ding is zeker. Vertrouwen komt ervoor in de plaats, net als ontspanning.

Fijne dag.
Liefs, Simone