Er vloeide niets uit mijn pen
Wel uit mijn ogen
2022: de kop is eraf
Ik wens jou en je dierbaren een optimistisch jaar toe. Enkele trouwe lezers vroegen zich maandag af of ze mijn wekelijkse blog gemist hadden. Dank voor de lieve reacties en wensen. Klopt helemaal, ik heb zondag inderdaad geen schrijfsel verstuurd. Hierbij…
Er vloeide vorige week niets uit mijn pen, wel uit mijn ogen
Door verdriet en moeheid lukte het schrijven niet. Ben gelukkig en happy. Maar de familiekiekjes en vaste tradities in mijn omgeving pakten me toch weer ff meer dan ik verwacht had. December blijft een maand waarin oude pijnen zo nu en dan omhoog komt. Forceren iets te doen heeft geen zin. Nu zat ik niet te wachten op mijn tranenzee. Maar ja, je kent dat wel. Hoe meer je het probeert tegen te houden, hoe meer ‘die rakkers’ komen.
Dus hoog tijd voor stilte
Om terug te kijken en vooruit te blikken. Achter mij ligt een bewogen jaar. Verhuizen, nieuwe praktijkruimte, workshops online geven, maar liefst 51 blogs geschreven, vele cliënten mogen ondersteunen. Mijn werk maakt me intens blij, ben dankbaar voor het vertrouwen dat mij gegeven wordt. Maar de afgelopen dagen stond dus mijn eigen lichaam én voelen wat er te voelen valt even centraal. Er moest wat uit, dat was duidelijk.
Huilen als pure ontlading van stress, zowel positief als negatief. Huilen lucht op, het opent ons hart om werkelijk na te gaan wat er in ons speelt. En het ontspant je middenrif en kaken. Dit helpt je om (weer) de signalen van je lijf (beter) te begrijpen.
Hart en bekken vormen dé basis voor voelen
Een onvervulde kinderwens zorgt voor een gebroken hart en opgestapelde spanning – rouw in je lijf. Pijn, leegte en verdriet liggen diep opgeslagen in je bekken en hart. Twee essentiële plekken die de basis vormen voor het voelen van juist je (oer)verlangens en drijfveren: leven, liefde, seksualiteit en voortplanten, dragen en baren.
Je hart en bekken zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Je middenrif zit hier precies tussenin. Deze spierbundel wordt ook wel de angstgordel genoemd. Het vormt een bescherm-barriëre tussen je borstholte en buikholte. Ofwel je hart en bekken.
Ontspanning van je middenrif bij verdriet is cruciaal
Een belangrijke voorwaarde om te kunnen voelen. Om je over te kunnen geven aan emoties. Bij teveel spanning ga ik kokhalsen. Een onbewuste reactie van mijn lijf om de spanning in middenrif én kaken te ontladen. Verzachten. Ons lichaam is zó slim. Het weet precies wat het nodig heeft. Overgeven is iets dat ik als kind veel deed. Toen vond ik het lastig, nu weet ik precies dat ik teveel van mezelf heb gevraagd. De reflex is feitelijk een liefdevolle beschermende reactie die ik nu herken. En weet wat te doen.
Paradox: pijn die je ervaart door stilte
Rust en stilte zorgen voor de broodnodige ontlading van stress. Je krijgt er gratis en voor niets wel emoties bij. En juist die gevoelens ervaren we vaak als hinderlijk. Maar het heeft ook een voordeel. Ineens voel je van alles: hoe moe je bent, hoeveel pijn je hebt of hoe de onzekerheid je aanvliegt.
Naar de pijn toe bewegen in plaats ervan weg te gaan
Alles wat je hebt ervaren en nog meemaakt vraagt om tijd en aandacht om te kunnen integreren in je ‘hernieuwde leven’. Wees trots op iedere stap die je zet. Intens verdriet en rouw zijn geen vertrouwde onderwerpen voor de meeste mensen. Laat je hierdoor niet afschrikken.
Doe het niet allemaal alleen, laat je steunen. Al is het maar één persoon die er voor je kan en wil zijn als je dat nodig hebt.
Luister naar wat jij écht voelt en wilt
Je lichaam wijst je altijd de weg, ook lijkt het dat je door je onvervulde kinderwens het contact met jezelf en anderen verloren bent. Je lichaam is jouw richtingaanwijzer in alles wat je nodig hebt.
Wil je hier een keer vrijblijvend over sparren?
Neem gerust contact met mij op. Kennismaken is gratis.
Fijne dag.
Liefs, Simone
Geef een reactie