Ons leven lijkt maakbaar
Maar is dat echt zo…?
Ik voel me zo leeg en nutteloos
‘Wat stelt mijn leven nu nog voor als ik geen mama of papa wordt.’ Hoe vaak ik deze vragen niet gehoord heb. En eerlijk is eerlijk, ik heb ze mezelf ook gesteld. Zo begrijpelijk als je liefste kinderwens niet uit lijkt te komen. Toch ben je zoveel meer dan je nu wellicht denkt.
Ons leven LIJKT maakbaar
Met geld kunnen we kopen wat we maar willen, zolang je bankrekening het toelaat. We reizen, studeren, sporten. Een onvervulde kinderwens vervullen via een kliniek lijkt aan de buitenkant vaak ook maakbaarheid. Maar niets is minder waar. Hoe zeer de medische wereld meer mogelijk maakt, resulteert dit niet altijd in de zo gewenst grote zwangerschap-succesfactor.
Nog steeds wordt 1 op de 6 stellen niet vanzelf zwanger
Daarvan belandt ongeveer de helft in fertiliteitstrajecten. Cijfers die niet altijd leuk zijn om te lezen. De frustratie bij heel veel mensen is zo begrijpelijk als het weer niet is gelukt. Als er weer een maand voorbij glijdt, roept dat gevoelens van leegte, gemis, verlies, pijn en verdriet op. En op den duur sluipt dat grote monster van het niet-weten ‘hoe verder’ in je leven. Wat brengt de toekomst?
Tegenwoordig moeten we overal goed in zijn
Er leuk uitzien, vrienden hebben, succesvol zijn in sport en werk. Na verliefd, verloofd, getrouwd, bij wijze van spreken, hoort een gezin er ook bij. De lat in onze maatschappij ligt huizenhoog. Waarom toch? We moeten van alles. Er wordt van alles verwacht. Er wordt ook zoveel gedacht, zoveel meningen.
Maar wie legt die verwachtingen nu feitelijk op? Je omgeving? De maatschappij? De vraag is tegenwoordig niet meer zo zeer waar je echt blij van wordt, maar of je ergens geslaagd in bent. Want met dat succes, hoor je er echt bij. Oh ja……
De meeste vrouwen en mannen in mijn praktijk hebben te maken met een (nog) onvervulde kinderwens. Het zijn stuk voor stuk kanjers, doorzetters, harde werkers. Weten wat ze willen, gaan door to het gaatje. Onder het motto: ‘niet lullen, maar poetsen’. Ze horen er allemaal bij. Ja, jij ook… Je doet ertoe!
Die mokerslag van het grote niet-weten
Gaat het me/ons ooit nog lukken? Word ik ooit moeder? Vader? Hoe hard je je best doet, alles op alles zet, dingen ontzegt; een kinderwens valt niet te plannen en is helaas niet altijd maakbaar. Hoe zeer ik het iedereen gun. Het blijft een mysterie waarom het bij de een wel lukt en bij de ander niet. We weten veel over fertiliteit, maar we weten ook nog zoveel niet. En dat voelt onmachtig.
Het niet-weten maakt onzeker
Het laat je twijfelen. Zwemmen in gedachten, piekeren. Dit is voeding voor een negatief zelfbeeld. Een (nog) onvervulde kinderwens gaat vaak gepaard met teleurstellingen, wachten, keuzes en eindeloos veel niet-weten. De meesten trekken zich terug uit het sociale leven, vragen niet snel om hulp, terwijl dat de bron is om er wel bij te blijven horen.
Terugtrekken is een begrijpelijke reactie
Je doet niks verkeerd. Je beschermt jezelf tegen (nog) meer pijn. Vragen van anderen kan je niet beantwoorden. Als jij het al niet weet, hoe kan een andere het dan weten. Een negatief of positief zelfbeeld ontstaat mede doordat we onszelf constant spiegelen aan de omgeving. Dat doen we allemaal.
Wat je ook hebt meegemaakt, hoe zeer je twijfelt, pijn en verdriet hebt. JIJ doet er toe! Je bent veel meer dan je onvervulde kinderwens. Praat over je gevoelens bij wie je je vertrouwd voelt.
Kom je er niet uit? Neem gerust vrijblijvend contact met me op.
Fijne dag, Simone
Geef een reactie