Als de angst je vastgrijpt
Dan hoop je op de medische wereld die je helpt
‘Dan doe je toch IVF?’
Hoe vaak ik dat al niet gehoord heb. Als een kinderwens uitblijft, lijkt IVF nu in onze maatschappij dé oplossing. Op het eerste oog lijkt het logisch, het lijkt zo succesvol in in de media en tv. Maar als je zelf in die medische malle molen terecht komt, dan weet je dat alles net ff wat genuanceerder ligt. Hoe mooi ook, IVF leidt niet altijd naar de zo gewenste baby.
40 jaar IVF in NL
De weg die deze wonderlijke techniek heeft afgelegd was er eentje van hobbels en bobbels. Wereldwijd zijn sinds de jaren ’80 ruim12 miljoen kinderen geboren via IVF. In de prille ontwikkeling was er veel weerstand vanuit de maatschappij en de kerk. Mensen spraken er zelfs schande van IVF, en ook vele artsen vonden het spelen voor God.
Recent zag ik de trailer van de film Joy op Netflix voorbijkomen. Deze film gaat dus over de ontstaansgeschiedenis van IVF in de ’60/’70-er jaren in Engeland. Die wil ik zien, dacht ik.
Even later rollen de tranen over mijn wangen
Vanaf minuut één raakte de film me diep. Alsof ik zelf deel uit maakte van het script, bizar gewoon. Zoveel herkenningspunten op vele vlakken. Vanzelfsprekend kon ik erop wachten dat mijn oude pijn omhoog zou komen. Therapeut of niet. Ik blijf levenslang mama die geen kind kon krijgen. De wetenschap kon mij niet helpen.
Herkenning van de apparatuur
Het zien van de operatiekamers (OK) in de film bracht me ook terug in de tijd. In 1984 ben ik ooit als operatieassistente gestart in een Rotterdams ziekenhuis waar de eerste Nederlandse IVF behandelingen plaatsvonden. Toen werden door een gynaecoloog eicelpuncties gedaan op de OK. Vrouw onder narcose, partner wachtend op de gang. Hoe anders is het nu.
Het verleden herleefde
Ik voel me nu ook trots dat ik toen als jonge blom de eerste stappen van IVF heb meegemaakt. Toen was ik me totaal niet bewust van de grote politieke en religieuze weerstand, ook in ons land. Dat ik er 10 jaar later zelf aan moest geloven kwam ook totaal niet in mij op. Ik heb zelfs een tijd gedacht: ‘fijn dat er nu IVF is, het gaat vast lukken…’ Toen wist ik ook niet dat het vaker niet lukt dan wel.
De wondere wereld van fertiliteit
Afgelopen jaren kwamen er steeds meer nieuwe technieken bij zoals echoscopie, laboratoria ontwikkelingen, invriezen van cellen, ICSI en genetische embryoselectie etc. Voortplantingsgeneeskunde werd een nieuw medisch specialisme. Veel is mogelijk, maar nog steeds niet alles. En dat komt in de film Joy ook heel duidelijk naar voren.
We weten steeds meer en nog lang niet alles
De vraag is of we ooit alles gaan begrijpen, kunnen gaan oplossen. De wetenschap was de tijd nog niet vooruit zoals nu. En dat is okay. Het was mijn reis in mijn tijd. Natuurlijk gaat het altijd aan mijn hart dat ik bij cliënten in de praktijk zie dat ook de huidige wetenschap echt niet altijd uitkomst kan bieden.
De toekomst, wat gaat het worden
Wie zal het zeggen. De film Joy is zo echt, een historische aanrader. De pijn kwam ook binnen dat zoveel vrouwen uit hoop en wanhoop meededen aan die allereerste experimenten. Het pad gebaand hebben voor wat nu gedaan wordt. Er is zoveel veranderd in korte rijd.
Meer dan 40 jaar IVF ontwikkelingen in NL. Het bracht vele successen naast de vele teleurstellingen. We zijn nog lang niet uitgedokterd. Hoop doet leven!
Fijne dag!
Liefs Simone
Geef een reactie