Heb je geen kinderen?
Wat is er fout gegaan?
De bril waar we door kijken is veelzeggend
Wat is er fout gegaan? Zomaar uit het niets kreeg een client deze reactie toen ze vertelde dat ze geen kinderen heeft. De vraag greep haar aan, het overrompelde haar. De situatie bleef dagenlang in plakken. Haar hoofd draaide overuren, ze voelde zich rot. Reden om het waarom van dat ‘plakken en rondzoemen’ in je hoofd en lijf eens nader toe te lichten. Emoties en gedachten wisselen elkaar af. Bij een situatie als deze houden emoties en gedachten elkaar constant in stand. Het is lastig om dit te doorbreken en los te laten. Op het laatst zit je alleen nog maar rondjes te draaien op een rotonde waar je niet meer lijkt af te komen. ’Hoezo fout gegaan? Wat denk je nu eigenlijk? Weet je hoeveel pijn mij dit doet? Je hebt geen idee waar je het over hebt?’ Irritatie over brutaliteit, boos op jezelf dat je het niet los kan laten. Verdriet dat iemand zo denkt. Huilen over oude herinneringen, terug bij af.
Je hoofd neemt over, maar voedt je emoties
We hebben helaas nauwelijks invloed op dit soort gebeurtenissen vanuit de buitenwereld. Zeker als het mensen betreft die je niet persoonlijk kent. Je eigen reacties en gevoelens hangen vervolgens af hoe je ‘emotioneel en mentaal’ in je vel steekt. Als er bijvoorbeeld al veel op je bordje ligt, dan kan zo iets echt de druppel zijn, waardoor het je allemaal (weer) aanvliegt. Deze vraag is namelijk zoveel meer dan alleen een paar woorden. Je lijf regaeer direct op het verlangen dat je hebt of had.
Dat zorgt mede voor de verwarring
Met je hoofd vindt je daar weer wat van, alles geeft je een rotgevoel. Laat je twijfelen en vervolgens lijkt dat je weer te achtervolgen. Gedachten die achtbaan-loopings gaan maken. De Efteling is er niets bij. Je emoties in je lijf gieren en houden de negatieve spiraal van gedachten in stand, die je op het laatst gaat geloven. Alle je eerdere ervaringen doen nog een duit in het zakje en de chaos voelt compleet. Waar heb ik dat eerder gevoeld?
Lichaamstaal zegt meer dan 1000 woorden
Veel mensen denken dat we vooral reageren op dat wat we horen zeggen. Maar in werkelijkheid maken onze gesproken woorden slechts 7% van de communicatie uit. En reageer je met name op de intonatie (stem 38%) en lichaamshouding (55%). Dus op basis van de non-verbale communicatie nam mijn client alles waar en ontstond haar boosheid en verdriet. Dat bracht haar terug naar eerdere momenten van verdriet terwijl ze zo lekker bezig was voor haar gevoel. Teleurstelling, gedachten als gevolg en ook oude patronen van hiermee omgaan staken de kop op.
Verreweg de belangrijkste vorm van je non-verbale communicatie is je lichaamstaal. Via je lijf geef je signalen af. Maar de ander ook. En we reageren dus ook op die signalen. Je lichaam vertelt altijd het ware verhaal en liegt nooit. Je lichaam reageert altijd al nog voordat je hoofd het kan bedenken. Alles bepaalt ook hoe we door onze eigen bril kijken.
Je hoofd is slechts een afleider vooral nadat er iets gebeurd is
Omdat het allemaal zo snel en automatisch lijkt te gebeuren denken veel mensen dat we hier dus geen invloed op kunnen uitoefenen. Maar dat is niet waar. Door bewust(er) je eigen reacties, gewoonten en emoties te gaan observeren, kun je wel degelijk invloed uitoefenen. En dat heeft weer positieve invloed op onverwachte vragen die je krijgt. Door je eigen lichaamstaal te gaan waarnemen en herkennen, ga je ook die van anderen herkennen. Daardoor kunnen woorden een andere lading krijgen. Juist dan prik je gemakkelijker door iemands woorden heen en weet je hoe iemand zich echt voelt of gedraagt.
Bij mijn client moest er natuurlijk eerst nog even wat uit. De opgekropte emoties zaten haar danig dwars en het hielp om eens flink haar tong uit te steken en lichaam te bewegen. Dat gaf ruimte, klaarde de lucht en gaf de mogelijkheid tot loslaten.
Herken jij de signalen van je lijf nog wel?
Misschien weet je niet meer zo goed wat je voelt. Of heb je onbewust ‘jouw gevoelsknop’ uitgezet om de pijn niet meer zo scherp te voelen. Dat is jammer want die gevoelsknop kan geen onderscheid maken tussen leuke en minder leuke dingen. Je voelt weliswaar je pijn en verdriet minder, maar de leuke dingen in je leven ervaar je minder. En dat is zonde. Je bent het namelijk waard om gelukkig te zijn in een leven zonder kinderen. Ook al geloof je nu misschien dat dit niet mogelijk is.
Verlang je naar begrip en een ontspannen lichaam?
Maar weet je gewoon even niet meer hoe je daar moet komen? Je hoeft dit niet alleen te doen. Het is mogelijk om de signalen van je lijf weer te (durven) voelen zonder dat je jezelf in gedachtestromen, pijn of boosheid verliest. Laten we samen onderzoeken wat jij nodig hebt om te kunnen genieten van het leven vanuit je eigen waarheid, keuzes en realiteit.
Fijne dag.
Lieve groet, Simone
PS. Kan je een steuntje in de rug gebruiken?
Maar even geen behoefte aan therapie? Dan is mijn e-training van angst naar vertrouwen wellicht iets. Meer info.
NIEUW! E-training ‘van angst naar vertrouwen’
Dit online programma bestaat uit 6 lessen. Aan de slag in eigen tijd en tempo. Een les bestaat uit info, apart werkboek, video, tips, handige links en opdrachten. Alles om concrete stappen te zetten naar meer vertrouwen. Al het lesmateriaal (behalve video’s) kun je downloaden, printen. Na betaling krijg je een inlog voor toegang tot de 1e les. Gegevens kun je aanpassen. Iedere week ontvang je bericht dat je volgende les klaar staat.
Lijkt je dat wat? Kijk hier voor meer info.
Geef een reactie