Een onvervulde kinderwens doet veel met je

Bewust én onbewust. Het zorgt vooral voor opeenstapeling van emoties. Dat kost je bakken met  energie en je put uit. Zowel lichamelijk, emotioneel als mentaal. In mijn praktijk zie ik veel klachten van angsten en stemmingswisselingen. Naast de lichamelijke klachten die tot jaren nadien kunnen duren.

Angst staat fier op nummer 1
Niet zo gek natuurlijk dat angst met kop en schouders er boven uitsteekt. Neem alleen de gedachte om de rest van je leven kinderloos te blijven. De angst over het niet weten wat je toekomst gaat brengen. Angst om meer te verliezen, alleen te blijven of er nooit bij te horen.

Lichaamsreacties als je bang bent
Ooit hielpen angstreacties je om een beer af te kunnen schudden. De explosieve krachten in je lijf lieten je rennen, vluchten of bevriezen om te voorkomen dat je een lekker hapje werd voor de beer. Normaal gesproken zijn dit kortdurende stressreacties, ze duren nooit langer dan dat moment. Nu leven we in een wereld met vooral ‘mentale, relationele en emotionele angsten’ die aanvoelen als het gevaar of de bedreiging ‘van een beer‘.

Groot verschil is de duur van angst

Vluchten voor een beer of een aanstormende auto is een kortdurende stressreactie. Daardoor kun je stress sneller te ontladen. Door de angsten van je onvervulde kinderwens bouwt stress zich op. Een langdurende stressreactie ontstaat waarbij je lichaam wel de neiging houdt om te vechten, vluchten of bevriezen. Deze stress houdt dus veel langer aan: dagen, weken tot jaren.

Dat werkt verlammend en uitputtend
Logisch dat deze opgebouwde stress ook je vertrouwen ondermijnt. Het meest bang zijn we feitelijk vóór iets wat mogelijk (weer) zou kunnen gebeuren. We denken graag vooruit wat de gevolgen zouden kunnen zijn. Ik noem dat scenario denken: de ene angst roept de andere op.

Nooit meer blogs missen? Schrijf je hier in!
Of volg me via Facebook.

Angst voor de angst

Vooraf bang zijn dat er iets gaat gebeuren. De gedachte dat iemand kan vragen waarom je geen kinderen hebt. Dat feest waar iedereen over zijn kinderen praat. Je weet dat dit gaat gebeuren en bij voorbaat voel je je alleen of krijg je buikpijn. De gevolgen van vooraf bang zijn of dat je er echt van overtuigd bent dat iets gaat gebeuren, maakt dat je je anders gaat gedragen. En situaties gaat vermijden.

Angst gaat dan dus een eigen leven leiden
Sterker nog angst neemt ‘jouw leven’ over. Het levert niets op dan ellende of een rotgevoel. Je angst is verre van wenselijk of functioneel. Dus ga je onbewust lichaamspijn vermijden, negeren, onderdrukken, wegstoppen. Of gaan we (overmatig) eten, drinken, slapen, sporten, werken, aan de drugs, veel praten, juist stilhouden etc. Iedereen heeft zijn eigen manier hierin.

Hoe pak je angst dan aan?

Feitelijk kun je lichaamsreacties zien als stressreacties. Wat je voelt is de stress, paniek en/of lichaamspijn. Je gedachten maken er angst van! We hebben de neiging om gevoelens en gedachten bewust en onbewust uit de weg te gaan. Stress voelt immers niet fijn, simpel zat. De belangrijkste sleutels zijn zelfkennis en door je pijn wel aan te gaan door te voelen.

Waarom doe je wat je doet als je bang bent?
Door die vraag heel eerlijk te beantwoorden kan je een eerste stap zetten naar meer bewustzijn over je angst. Dit kan je steunen om vertrouwen te herwinnen. Alles begint bij zelfkennis: waarom doe je wat je doet? Daarnaast kan je angst direct aanpakken door de onderliggende stress die je ervaart aan te pakken. Ook dat begint bij zelfkennis.

Ga liefdevol op onderzoek uit. Laat je angst niet ‘under cover‘ gaan en een eigen leven leiden in jouw lichaam. Wees eerlijk. Wie heeft er dan eigenlijk de touwtjes of sleutels in handen ?

Wil je hier meer over weten?
Neem gerust contact met mij op.

Fijne dag.
Liefs, Simone