Laat stilte-momenten bewust stap voor stap in je leven komen.

Vaak zijn de emoties door een onvervulde kinderwens met geen pen te beschrijven. Bij medische trajecten zit je in een achtbaan van hoop, twijfel, teleurstelling en blijdschap tegelijkertijd. De snelheid van je wagentje wisselt zich net zo snel af als de draaikolk van de gevoelens in je lijf. En nooit weet je van te voren wat het eindstation is. Er wordt vaak geadviseerd om tussentijds rust en stilte te nemen. Maar ja, hoe doe je dat? Het heet niet voor niets malle molen.

En als je wagentje helemaal tot stilstand komt.
Dan stap jij kinderloos uit en sta je met lege handen in een wereld vol gezinnen. Je ervaart pijn, verdriet, gemis en boosheid. Niemand hoort je echte pijn. Maar je lijf schreeuwt het uit. Niemand ziet je echte gemis. Maar jij voelt elke dag die schaduw van verlies die met je meeloopt. Natuurlijk zijn er momenten dat je er niet bewust van bent. Maar dan loop je op straat en sta je door die ene kinderwagen oog in oog met je verborgen onbereikbare verlangen. In stilte huil je dikke tranen.

Stilte kan zo confronterend zijn.
Stilte laat je dingen voelen die je eigenlijk niet wil voelen. Je lijf komt in opstand. Als vanzelf komen je ‘vluchtmethodes’ omhoog. Maar door je gevoelens te onderdrukken met hard werken, sporten of de zoveelste zak chips voor de tv open te trekken, los je jouw verdriet op de langer termijn niet op. Hoe lastig ook, stilte is de weg om stap voor stap te leren omgaan met je gemis. Hierdoor kan je gaan onderzoeken wat voor jou een passende manier van rouwen is. Deze ontdekkingstocht kost tijd en moed. Rouwen is een proces en voor iedereen weer anders. Steeds zet je een stapje in het onbekende waarmee je jouw verdriet kunt gaan verweven in je leven. En ook kunt ervaren dat er weer ruimte voor nieuwe dingen kan zijn.

Nooit meer blogs missen? Schrijf je hier in!
Of volg me via Facebook.

Heb jij behoefte aan rust in je hoofd en lijf?
Hierbij 4 basisstappen om stilte wat vaker op te zoeken.

1. Het begint met een eigen plekje in je huis. Creëer een plek waar je van tijd tot tijd alleen kan zijn en ongestoord kunt zitten. Maak deze plek comfortabel. Helemaal zoals jij het graag wilt. Het hoeft echt niet groot te zijn.
2. Plan vanaf nu elke dag een stilte-momentje voor jezelf in. En zoek dan bewust jouw plekje op. Als je dit nog nooit gedaan hebt, begin dan met 2 – 5 minuten per dag. En bouw dat langzaam uit naar een half uur. Of uur. Net wat jij prettig vindt.
3. Zet tijdens dat stilte-moment al het geluid om je heen uit: geen tv, telefoon, computer of stereo. Doe dan helemaal niets. Gewoon zitten of liggen op jouw plekje. En ja, gedachten en emoties zullen zich aandienen. Duw ze niet weg, laat ze komen, hoe moeilijk het ook is. Sta jezelf toe te huilen. Misschien ben je wel boos. Laat dat er dan ook uit komen. Het mooie van dit proces is namelijk dat door het toestaan van je ware emoties en gevoelens er ruimte ontstaat voor ontspanning en opluchting. Gun jezelf deze ervaring. Begin klein.
4. Wissel de stilte-momenten ook eens af door een wandeling buiten te maken zonder een doel te hebben. Gewoon wandelen. Laat je telefoon thuis! Let tijdens het wandelen op de (natuur)geluiden om je heen. Kijk eens wat voor kleurrijke bloemen er groeien. Welke dieren je onderweg ziet.

Laat stilte-momenten bewust stap voor stap in je leven komen.