Omgaan met verlies koppelen we al snel aan ziekte, sterven of de dood

Maar je kunt bijvoorbeeld ook je baan of relatie verliezen. Er zijn veel meer bedenkbare verliessituaties die je intense pijn en verdriet geven. Zo kan er iets in je sterven dat niemand ziet: jouw onvervulde kinderwens…

Opgestapeld verlies én pijn
Iedere teleurstelling na elke stap die je onderneemt om je droom voor een kind uit te laten komen, kan voelen als een ‘nieuw’ verlies. Na jaren zijn dat een heleboel verliessituaties bij elkaar. Waarbij steeds een stukje in jou sterft. Rouwen om het verlangen dat je nooit hebt kunnen integreren in je leven verandert je zelfbeeld en slaat meestal een gat in je vertrouwen.

Ondanks alle pijn en verdriet geloof ik hierin:

• Je bent niet je verlies; je voelt de pijn van onvervuld verlangen
• Je bent niet je onvervulde kinderwens; je voelt de onmacht
• Je bent niet het gemis; je voelt de pijn van de leegte in je buik
• Je bent niet je verdriet; je voelt de steken van je gebroken hart
• Je bent niet je pijn; je bent zoveel meer dan dat

Het klinkt simpel, en natuurlijk weet ik dat het niet zo voelt
Dat komt vooral doordat het verlies van een kinderwens, embryo’s en/of pril geboren kindje(s) onzichtbaar is voor de buitenwereld. Terwijl er voor jouw gevoel een lege plek achterblijft. Die plek is onzichtbaar voor jezelf, en voor anderen. De leegte van die plek is alleen bij jou voelbaar in iedere vezel van jouw lichaam, want nog voordat jouw ongekende kindjes er waren had je je al verbonden met hen. Dat voelt vaak eenzaam.

Nooit meer blogs missen? Schrijf je hier in!
Of volg me via Facebook.

Kale toekomst

Daarnaast speelt ook het verlies van de vele dromen die je had. Het verlies van een gezin vormen, aan tafel samen Kerst vieren, op vakantie gaan, dat ritje in de auto naar oma. Dat dit nooit gaat gebeuren voelt zo kaal en leeg aan. En ja, je had de slapeloze nachten er graag voor over gehad. De vieze was, stapels luiers. En alles wat je vrienden vertellen over kinderen krijgen dat volgens hun niet zaligmakend. Alsof jij dat zelf niet weet…

Tijd heelt alle wonden, zeggen ze dan
Een onvervulde kinderwens heeft impact op je hele leven. Veel mensen zijn bang dat die heftige pijn blijft. Dat is niet zo. Met de hand op mijn hart kan ik je dat zeggen. Tijd heelt alle wonden is het gezegde. Wat een cliché zul je misschien denken. Toch zit er een kern van waarheid in. De wond heelt, het litteken blijft soms trekken. In dit proces kun je zelf ACTIEF iets doen.

TIP: symbolisch het onzichtbare zichtbaar maken

Door middel van een zelf gekozen ritueel kun je op een symbolische manier het onzichtbare verlies en/of je droom toch zichtbaar maken in jouw leven. Zo geef je jouw ongekende kindjes letterlijk een tastbare plek. Of kijk je blijvend terug op een specifiek gedenkmoment. Je hebt dan altijd iets waar je al dan niet letterlijk naartoe kunt gaan, thuis of buitenshuis.

Waarom zou je dat doen?
De verbondenheid met herinneringen brengt rust in je leven. Dat doen we toch immers wel bij de dood van iemand die we levend hebben gekend. Kaarten, uitvaart, over iemand praten. Een ritueel is een symbolische vorm van bewust rouwen die een troostend effect op je lichaam heeft. Door liefdevol en met aandacht afscheid te nemen, openen er weer deuren voor nieuwe dingen in je leven. Geen afscheid (kunnen) nemen ervaren de meeste mensen als niet af kunnen sluiten. Dat geeft vaak een onbestemd gevoel in je lijf en leven.

Enkele voorbeelden

• Kaarsjes aansteken en praten met je ‘verloren kindjes’
• Foto’s neerzetten of zichtbaar ophangen
• Een herinneringsboom plaatsen in je tuin
• Een schilderij of tekening maken
• Een beeldje of ander symbool neerzetten
• Een sieraad of steen elke dag bij je dragen
• Een jaardag waarop je herdenkt in het leven roepen
• Afscheidskaarten sturen als je gestopt bent met behandelingen

Er zijn talloze manieren. Doe wat goed voelt voor jou. Dus wat bij jou past. Hierin kun je binnen je relatie van mening verschillen. Respecteer ieders eigen manier van rouwen. Alles is goed. Alles mag er zijn.

Fijn dag gewenst.
Liefs, Simone