Definitief verlies van je kinderwens komt nooit alleen

Het is complexer dan dat. Naast je kinderwens verlies je ook een actieve moeder- of vaderrol. En daarmee de oma- en oparol. Je wordt nooit samen ouders van levende kinderen. Niemand zal jou ooit papa of mama noemen. Het zijn de diepe pijnen die ik elke dag in mijn praktijk tegenkom. Begrijpelijk!

Voor de meesten is het ook:

• verlies van je toekomstbeeld
• verlies van je gevoelsmatig zorgeloze leven voordien
• verlies van het beeld dat je al had gemaakt als gezin
• verlies van iets dat er nooit geweest is
• verlies van identiteit
• verliesvanverlangen
• verlies van het kind dat al in je hoofd zat
• verlies van embryo’s en/of stilgeboren kindjes
• verlies van dromen
• verlies van hoop
• verlies van zelfvertrouwen
• verlies van zingeving
• verlies van relaties en vriendschappen
• verlies van vertrouwen in je lijf
• verlies waar de maatschappij geen rituelen voor heeft
• verlies van werk

Verlies kan ook zijn
Nooit zwanger worden, baren, geen geboortekaartjes, geen kraamvisites, sinterklaasviering, diploma-uitreikingen. Geen eerste stapjes, tandjes, 1e schooldag, balletuitvoeringen of momenten aan het voetbalveld. Geen tanden door de lip, kapotte knie, etc. Zo kan ik pagina’s volschrijven.

Wat gebeurt er eigenlijk bij zoveel verlies?

Om dit uit te leggen gebruik ik vaak de metafoor van een grote berg van veel kleine bolletjes wol. Ieder bolletje symboliseert een verlieservaring in het traject van je kinderwens, relaties en je leven. Steeds komen er teleurstellingen en verliesbolletjes bij. Het is logisch dat de bollen door elkaar raken als het er zoveel zijn. Alles raakt in de knoop en het voelt alsof je verstrikt geraakt bent in een grote berg wol met veel losse eindjes.

Waar moet je dan beginnen om de boel te ontwarren?
Je pakt ergens een los eindje, je trekt eraan en dan breekt het af. Of de boel raakt nog meer in de knoop. Frustratie en verdriet alom. Je leven wordt nog meer overheerst door verdriet, leegte en gemis. En je kunt aan niets anders denken. De kans is groot dat je rouwt over alles wat je verloren bent of wat niet gelukt is tijdens de behandelingen.

Nooit meer blogs missen? Schrijf je hier in!
Of volg me via Facebook.

Je lichaam vergeet niet

Lange tijd werd er gedacht dat bij rouw het verdriet met de tijd steeds minder wordt totdat het verdwijnt uit je leven. Niets is minder waar. Dat zou het teken zijn dat je het verwerkt hebt en de reacties in je lichaam geven het tegendeel aan. Daarbij blijf je in gedachten ook verbonden met je kindje dat er om welke reden dan ook niet is. Ook ik kan nog na 23 jaar ineens even overvallen worden door oude pijn en dan reageert mijn lichaam alsof ik de situatie herbeleef.

Ik heb ook goed nieuws!!

Rouw en verdriet veranderen met de tijd

Je dagelijkse leven komt meer op de voorgrond. Je gaat andere dingen doen, terwijl je in feite ook nog steeds rouwt. Dat is precies waar het over gaat in het accepteren van de werkelijkheid: toelaten van het verdriet, huilen en expressie geven aan je frustraties en boosheid. Maar ook bewust leuke dingen opzoeken die ondersteunen in je herstel.

Zo raken je verlieservaringen steeds meer verweven in je dagelijkse leven Je voelt je sterker worden en de knopen in de kluwen wol voelen niet meer zo strak aan. Dit kost tijd en gaat niet vanzelf. Soms moet je jezelf van de bank afsleuren om de deur uit te gaan. Tegelijkertijd is het ook goed om op gezette tijden toe te geven aan je verdriet. De pijn verdwijnt niet zomaar, want je slaat herinneringen op in je lichaam.

Iedere dag, maand, jaar veranderen de vorm en intensiteit
Je verliespijn verdwijnt meer en meer naar de achtergrond, echt! Hij wordt waziger en wordt een onderdeel van je leven, waarin je nog elke dag, elke maand, elk jaar geconfronteerd kunt worden met een pijnlijke aanraking op je littekens.

Het verschil is alleen dat met de tijd door het aangaan van je rouwproces en acceptatie van de nieuwe werkelijkheid, de lading van je pijn eraf gaat. En dat je steeds sneller herstelt van een pijnlijke opmerking en uiteindelijk ook in staat bent om erop te anticiperen.

Merk je dat je in dit proces wel wat steun kan gebruiken? Neem gersut contact met me op voor een gratis kennismakingsgesprek.

Fijne dag en mooie week gewenst.
Liefs, Simone