Oud & Nieuw
Laat 2020 als zand tussen je vingers wegglijden
De laatste week van het jaar vind ik soms emotioneel beladen
Van huis uit waren deze dagen vaak gevuld met ‘discussies en familiegedoe’. Heb ik ook verliezen van mensen ervaren rond deze periode. Ondanks dat ik gelukkig zonder kinderen ben, schuren de happy familieplaatjes altijd nog ff langs mijn dikke kinderwens-littekens. Bij het zien of horen van bepaalde dingen komen soms oude dromen en herinneringen omhoog met de bijbehorende pijn. Vorige week schreef ik daar al over.
Soms vind ik daar van alles van
Je weet wel dat die pijn op de achtergrond blijft zeuren. Tuurlijk anders en minder heftig, maar toch. Ik vind dan ook dat ik als therapeut met zoveel jaren therapie achter mijn kiezen hier toch geen last meer van zou moeten hebben. Ach ja, dat is als een zweep over mijn rug. Daar ben ik goed in en zit ook mijn valkuil. Want als geen ander weet ik dat ons lichaam nooit vergeet. En moet ik gewoon doen wat ik ieder ander adviseer in situaties als deze. Laat je emoties stromen en zijn zoals ze zich aandienen.
Zo werkt het nu eenmaal met ons lichaam en herinneringen
De realiteit is dat ik echt wel voel dat de rauwe lading er vanaf is. Ik ben gelukkig zonder kinderen, met wat ik doe en wie ik geworden ben. Maar terugblikken en vooruit kijken roept altijd iets bij me op. Niet alleen bij mij, bij iedereen. In alles wat we meemaken zit wel iets dat ‘oude dromen of pijntjes’ omhoog brengt. De top 2000 staat aan. Nummers zorgen voor tranen of ontroering, want het brengt me terug naar het verleden. Muziek raakt gevoelige snaren. Nu kan ik besluiten de radio uit te zetten om de pijn uit de weg te gaan. Maar daarmee doe ik mezelf ook te kort. Want de realiteit is dat er zijn véél meer nummers zijn die ik op volume 10 zet en waar ik super blij meezing of beweeg.
Rare jongens die emoties…
Het ene moment ben ik blij en het volgende moment verdrietig. Pffff, wordt er wel eens moe van. Maar dan hijs ik me van de bank om met de hond te gaan wandelen. Laat de keiharde wind en regen van storm Bella op mijn gezicht striemen. Helpt zo goed om de realiteit weer even te voelen. Het gaat er dus niet om dat ik anderen hun ‘familieplaatjes en diners’ misgun. Uiteindelijk kunnen zij aan mijn gemis niets doen. Die emotionele lading door herinneringen zit in mij. En alleen ik kan iets aan dat gevoel doen.
Wat mij helpt zijn mijn eigen rituelen
Rond deze tijd ruim ik graag zooi op. Doe mijn administratie en poets mijn praktijk met liefdevolle aandacht. Op de achtergrond staat de top 2000 aan. Vanaf opstaan tot slapen branden kaarsen. Ik neem afstand van social media en zit vaak doelloos te staren. Wandelen met Louis geeft me een frisse neus, maakt me wakker. Brengt de realiteit terug, want….
Kerstviering en jaarwisseling zijn nu eenmaal sociale rituelen
Wellicht herken je jezelf in mijn verhaal. Het allerbelangrijkste is dat je iets doet waar jij je fijn bij voelt. Mijn eigen rituelen zorgen ervoor dat ik meer bewust van oud naar nieuw ga. Ze helpen me in het afscheid nemen van het voorbijgaande jaar. Ik zie het voor me als een zand wat dan door mijn vingers glijdt. Zand kan je nooit vasthouden in je hand, wat je ook doet. Het is ruimte maken voor mijn nieuwe plannen in 2021.
De resterende dagen blik ik terug op het bizarre jaar 2020. En ik kijk ook vooruit naar mijn nieuwe plannen die klaar liggen, waarover ik je snel meer ga vertellen. Fijne dag.
Ik wens jou en je dierbaren een mooie jaarwisseling toe. Alle goeds voor 2021.
Liefs, Simone
Geef een reactie