Huilen, huilen.
Net zolang tot je traanbuis leeg is.
Tranen. De een huilt tranen met tuiten. De ander huilt in stilte zonder tranen. Huilen, het is een van de eerste dingen die je doet als je geboren wordt. Als baby was dat jouw enige manier waarop je duidelijk kon maken, dat je honger had. Maar naar mate we ouder worden huilen we steeds minder. ‘Grote jongens, meiden huilen immers niet.’ Zo jammer, het advies zou eigenlijk moeten zijn. ‘Huil nog maar even door.’ In aanwezigheid van een liefdevolle knuffel.
Huilen is namelijk een weldaad voor ieder lichaam.
Het brengt je namelijk in contact met je ware emoties en gevoelens. Hoe dan? Door je tranen te laten vloeien, bevrijd je jezelf allereerst van je opgekropte spanning door verdriet. Of door pijn, woede. Dat lucht zo lekker op, het maakt je letterlijk lichter. Huilen verlaagt namelijk ook je bloeddruk. Het reinigt je ogen, verwijdert gifstoffen uit je lijf. Maar het allerbelangrijkste is… Na een flinke huilbui voel je je snel een stuk beter doordat je in contact komt met je ware gevoelens. Je zet als het ware al je maskers even af en hierdoor ervaart je lijf meer rust en kalmte. Dit is het moment dat velen omschrijven als opluchting. Een gevoel van dankbaarheid en ontspanning omdat de druk van de ketel af is.
Toch hebben veel mensen moeite met huilen. Waarom eigenlijk?
Als onze ogen op sap komen in gezelschap, dan proberen we dat vaak zo snel mogelijk te verbergen. We mompelen een sorry, vegen de tranen snel weg. En weer door met het gesprek. Huilen wordt nog vaak als ‘een vorm van zwakte’ gezien. Wat zullen ze wel van me denken? En een flinke huilbui bij een volwassene schrikt velen af. Vreemd eigenlijk. Kinderen die het op een krijsen zetten, troosten we als vanzelf. Maar bij volwassenen weten we vaak niet wat we moeten doen. Uiteenlopende redenen dus om emoties of tranen binnen te houden. Maar dit is net als een bal onder water houden. Je kunt erop wachten dat hij een keer in je gezicht klapt.
En besef ook. Als jij niet huilt, dan doet jouw lichaam dat wel voor jou.
We zijn namelijk niet gemaakt om onze emoties te onderdrukken. Of om ballen onder water te houden, ook al denken we dat met ons hoofd wel te kunnen doen. Je lichaam wil zich echt van je opgekropte emoties bevrijden. Die opgebouwde spanning kunnen namelijk ook lichamelijke gevolgen hebben. Stress en spanning zijn ziekmakers bij uitsteek. Dus als jij het niet zelf doet, zal vroeg of laat je lichaam het voor jou doen.
Huilen, dat zouden we meer moeten doen.
Warme groet,
Simone Sinjorgo
Heb jij moeite met huilen?
Of om je ware emoties te tonen? Blijf er niet mee rondlopen. Neem gerust contact met mij op. Ik kan je hierbij helpen. Een eerste geprek is altijd gratis en geheel vrijblijvend.
Geef een reactie