‘Mag ik bij je komen praten, Simone? We zijn uitbehandeld na 8 jaar dokteren. Mijn lichaam doet elke dag meer pijn. Ik zit er volledig doorheen, ik kan niet meer. Mijn hoofd draait overuren.’ Natuurlijk is iedereen welkom om te komen praten. Maar alleen praten over hoe je voelt en wat er in je hoofd omgaat helpt op langer termijn niet.

Praten en begrijpen waarom je iets voelt, verandert namelijk weinig aan de pijn hoe jij die voelt. Lichamelijke aanraking kalmeert onrust, vermindert pijn in je lijf en maakt gedachten rustiger.

Daarom geloof ik niet in alleen praat-sessies, maar in een lichaamsgerichte aanpak. Als je lichaam verkrampt door pijn, verdriet of angst dan kalmeer je stress op de meest natuurlijke en eenvoudige manier die er bestaat: door beweging, expressie en aanraking. Dit maakt allemaal onderdeel uit van ons oerinstinct waarmee we allemaal geboren zijn en opgegroeid. En helaas maken we er als volwassene soms nog bar weinig gebruik van. Mensen met stress hebben ‘huidhonger’ en behoefte om zich te uiten met hun lijf..

Spanning, angst en onzekerheid over je toekomst

De meeste mensen kloppen bij mij aan om een manier te vinden hoe ze hun lichamelijke en emotionele klachten kunnen verlichten. Klachten zoals vastzittende nek en schouders. Terugkerende hoofdpijn door piekeren en spierspanningen. Moe en futloos de dag beginnen. Huilbuien. Hulpeloos voelen. Bang zijn voor nu en de toekomst. Allemaal klachten die veelal met verlies- en rouwverwerking van hun onvervulde kinderwens te maken hebben, mits ziekte is uitgesloten. Het is niet gemakkelijk om te kunnen overzien hoe je leven verder gaat zonder kinderen als je (net) gestopt bent met behandelingen. Rouwen en onzekerheid veroorzaken veel spanning in je lijf en hoofd.

Praten maakt van je een wandelend hoofd

Praten lijkt een veilige manier om te kunnen ventileren wat je dwars zit. En hoe je je voelt. Natuurlijk helpt het je om dingen te begrijpen. Of mensen iets te vertellen. Tot op zekere hoogte lucht dat op. Maar praten over je situatie en nare herinneringen kan ook contraproductief werken. Je lichaam luistert altijd mee. Bij alles wat je doet en vertelt. Dus op onbewust niveau reageert je lichaam op de overweldigende herinneringen die je benoemt. Of die situaties waarin je veel pijn en verdriet hebt ervaren. In hoofd zie je als het ware het plaatje weer voor je. Je gaat terug in de tijd en beleeft de situatie opnieuw. In geuren en kleuren. En je lichaam gaat met jou mee. Je voelt pijnsignalen of die verkramping zoals je dat toen ook voelde. Bij dit soort momenten is bewegen, uiten en/of een kalmerende geruststelling voor je lichaam de enige weg naar herstel.

Door te blijven praten zet je jouw gevoelsknop vaak uit om de pijn die opkomt weg te drukken, dan word je een wandelend hoofd die rationeel de pijn bespreekt. Rouwen is de pijn aangaan, te doorleven en te voelen. Alleen dan kun je pijn en verdriet gaan verweven. Aanraking en beweging zorgen voor uiten en kalmeren, waardoor de grootste lading van je pijn afgaat op dat moment.

Nooit meer blogs missen? Schrijf je hier in!
Of volg me via Facebook.

Laat jij je nog aanraken?

Letterlijk en figuurlijk? Alles wat je in een herbeleving of herinnering ervaart in je lichaam vraagt dus vooral om een kalmering en geruststelling. En die bereik je door aandacht, je lichaam in beweging te brengen en door aanraking. Precies zoals jouw moeder dat ook deed toen je als baby huilde. Wiegen, knuffelen, neuriën.  Of in de kinderwagen naar buiten gaan. Sommigen werden kalm door een autoritje. Allemaal rustgevende methoden die je lichaam direct herkent en waar nauwelijks woorden aan te pas komen. Het is praten via het lichaam. En dat begrijpt echt iedereen! Hou je niet van aanraking, dan kan een liefdevolle geruststelling ook via handcontact. Gewoon de hand uitreiking van je partner, vriend(in), familielid, collega etc. Ook dat kalmeert je zenuwstelsel en brengt je tot rust bij huilen, paniek, pijn en stress. Druk je emoties vooral niet weg, laat ze dan wel gewoon even zijn zoals het is. Iedere mens heeft ‘aanraking’ nodig. Jij ook…

Door vruchtbaarheidsbehandelingen, hormonen en teleurstellingen neem je de wereld om je heen en jezelf anders waar. Het oude vertrouwde lijkt weg. Alsof je jezelf opnieuw moet uitvinden. En dat kan heel onveilig en onzeker aanvoelen. Maar zolang jij bang blijft ‘om aangeraakt’ te worden door jezelf en anderen, is het vrijwel onmogelijk om jezelf veilig te voelen in je lichaam en de situatie waar je in (vast)zit.

Tot slot nog een TIP als je alleen bent en je overvallen wordt door emoties. Doe dan deze soloknuffel. De aanraking maakt je rustiger zonder dat je voor je pijn wegloopt.

 Doe de soloknuffel ~ het helpt echt!

Ga rechtop zitten.
Breng je rechterhand onder je linker oksel.
Leg dan je linker hand op je rechter bovenarm. Hierdoor zijn je armen voor je borstkas gekruist.
Hou je armen losjes vast.
Doe je ogen dicht en blijf minimaal 5 minuten in deze houding zitten.
Open daarna langzaam je ogen en je armen

Dank voor het lezen,
Fijne dag, Simone