Vertrouwen hebben in jezelf, je lichaam of de ander

Dat laat zich niet makkelijk uitleggen. Je voelt het als het er is. Ook als het gebroken wordt. Je weet het gewoon, terwijl je er dan nauwelijks woorden aan kunt geven. Zelfvertrouwen is uiterst kwetsbaar en kan snel gebroken worden. Dan is het meestal moeizaam te herstellen, omdat je (langdurig) pijn en verdriet ervaart. Dit alles is een ideale voedingsbodem voor angst.

Vertrouwen gaat altijd hand in hand met angst, en ook hand in hand met intenties & verwachtingen.
Van jezelf en de ander.

Hoe zit dat precies?
Vertrouwen is bijvoorbeeld weten dat iemand je niet in de steek laat, zich aan de afspraken houdt of je helpt als zwanger worden niet vanzelf gaat. Als je de medische malle molen instapt, komen vele vragen en keuzes op je af waarin vertrouwen en angst zich afwisselen. En de hoop en wanhoop. Zodra je een traject start, ben (was) je vast net zoals ik vol vertrouwen. Je gaat er immers vanuit dat het goed komt en gaat lukken. De arts heeft het beste met je voor (=intentie) en je gaat mee in de hoopvolle verwachting.

Voordat je het weet verleg je grenzen

Dit zie ik bij iedereen gebeuren in de praktijk. Ik hoor mezelf nog zeggen dat ik IVF écht niet zou doen. Maar ik deed het, want ik groeide mee in het proces. Met de beste intenties werden nieuwe keuzes aangeboden. We wilden dolgraag een kind. Dus weer een stapje verder. Op vertrouwen van de arts, maar inmiddels ook doodsbang dat het nooit meer zou lukken. Eerlijkheidshalve liet ik me meer leiden door mijn angst kinderloos te blijven, dan door het vertrouwen te hebben in een goede afloop.

De realiteit is dat angst en vertrouwen hand in hand gaan

• Ik zei tegen mezelf dat ik vertrouwen had in de trajecten, maar eigenlijk was ik bang om nooit moeder te worden. Dat zei ik niet.
• Ik was niet bang om het nog eens te proberen, maar bang om te falen en dat mijn lichaam me weer in de steek zou laten. ik zei niks.
• Ik was niet bang voor artsen of de mensen om me heen, maar bang voor hun afwijzing en adviezen. Ik bleef glimlachen en bleef stil.
• Ik was niet bang om te stoppen met de behandelingen, maar bang om te moeten accepteren dat ik nooit moeder zou worden.
• Ik was niet bang om te vallen, maar doodsbang om nooit meer te kunnen opstaan en nooit meer ergens bij te horen. Angst snoerde mij de mond en hield mij vast. 

Herkenbaar?

De realiteit is dat door een (onvervulde) kinderwens, trajecten, miskramen de maandelijkse teleurstellingen zich blijven opstapelen. De onzekerheid sluipt samen met angst en verdriet langzaam je leven binnen. Stukje bij beetje ondermijnt dat je ‘zelfvertrouwen’, waardoor het lijkt alsof je alles kwijt raakt. Het vertrouwen in jezelf, je lichaam, relatie en vriendschappen.  Je bent natuurlijk niet letterlijk je zelfvertrouwen kwijt. Maar je kunt even geen contact meer maken met dat goede gevoel dat je eerder wel had. De onzekerheid blokkeert je lichaam en angst regeert. Elke dag weer.

Nooit meer blogs missen? Schrijf je hier in!
Of volg me via Facebook.

Zelfvertrouwen kun je wel weer laten groeien, écht!

Misschien denk je nu: ‘nou Simone, niet bij mij hoor want ik zit nu zo diep, niets kan mij helpen.’ Begrijpelijk, toch is het mogelijk, ik zeg niet dat het  eenvoudig is. Maar je kunt wel degelijk je vertrouwen laten groeien en versterken. Angst staat dan minder op de voorgrond. Hiervoor is geen pasklare gebruiksaanwijzing, omdat geen mens hetzelfde is. Daarbij heeft iedereen een andere achtergrond en levenservaring. Het goede nieuws is…

Vertrouwen krijg je terug door zelfkennis en lichaamsbewustzijn 
Als jouw zelfvertrouwen deuken blijft oplopen ga je steeds vaker dingen vermijden uit angst. En ga je minder uitdagingen aan dan je wellicht zou willen. Vertrouwen groeit ook met de bereidheid om je kwetsbaarheid te tonen in het onderlinge contact. Zowel vertrouwen in jezelf, je lichaam en de ander groeit met meer zelfkennis en lichaamsbewustzijn.

Weten wat je in huis hebt

Hoe goed ken jij jezelf? Weet jij waarom je doet wat je doet? Weet jij waar je goed in bent, waar je blij van wordt of wat je verdrietig maakt? Zlef kennis is weten wat je aan jezelf hebt in moeilijke situaties, wat je doet wanneer je onder druk staat. Weten waar je boos of gefrustreerd over raakt. Wat je grootste angsten zijn en wat die vervolgens met je doen. Weten in welke situaties je tot je recht komt of dat je hulp nodig hebt.

Liefdevol onderzoeken
Wees mild voor jezelf, dit proces kost tijd, aandacht en moed. Iets dat zich in jaren heeft opgebouwd los je niet op met één tip, oefening of trucje. De kunst is om te onderzoeken wat er in jou en je lichaam gebeurd als je in minder bekende of oncomfortabele situaties terecht komt. Wat doe je dan? En wat heb je nodig? Elke nieuwe ervaring die je aangaat draagt een steentje bij aan de opbouw van je zelfvertrouwen.

Fijne dag, Simone